3. Dlaczego silniki jednofazowe mają dwa kondensatory?

Jest to wówczas kondensator roboczy i kondensator rozruchowy.

Informacje o funkcji silnika prądu przemiennego

Ponieważ co najmniej dwa napięcia przesunięte w fazie wymagane do wygenerowania pola wirującego nie są dostępne przy jednofazowym prądzie przemiennym, należy wygenerować tak zwaną fazę pomocniczą. Jedno z dwóch uzwojeń stojana jest zasilane bezpośrednio z sieci prądu przemiennego, podczas gdy kondensator jest połączony szeregowo w celu zasilania drugiego uzwojenia, które jest ustawione pod kątem 90 stopni. Powoduje to przesunięcie fazowe napięcia na drugim uzwojeniu. Chociaż generowane w ten sposób pole wirujące jest wystarczające do poruszenia wirnika, jest ono również zależne od obciążenia i skutkuje niskim momentem rozruchowym. Z tego powodu silniki kondensatorowe powinny uruchamiać się do znamionowej prędkości roboczej przy jak najmniejszym obciążeniu. Moment rozruchowy można znacznie poprawić, jeśli dodatkowy kondensator rozruchowy, około 2-3 razy większy od istniejącego, zostanie podłączony równolegle na czas rozruchu. Należy wziąć pod uwagę wyższe zapotrzebowanie na prąd rozruchowy, który może być kilkakrotnie większy od prądu roboczego przy prędkości znamionowej. Ściśle rzecz biorąc, rozmiar kondensatora można zoptymalizować tylko dla pojedynczego przypadku obciążenia. Dzięki zoptymalizowanemu wymiarowaniu kondensatora można uzyskać około 65% mocy mechanicznej w porównaniu z mniej więcej identycznym silnikiem asynchronicznym z zasilaniem trójfazowym. Kondensatory wysokiej jakości są zwykle używane do przełączania faz lub kondensatora rozruchowego. Typowe wartości pojemności wynoszą ok. 20µF na kW mocy silnika. Przy intensywnym rozruchu wartość pojemności może wynosić do ok. 50µF/kW.